Verslag Korenwolftocht 28 April 2013

Op zaterdagochtend 27 april rijden we (Hans, Michel en ikzelf (Sylvie)‚ (Menno is niet fit en kon dus helaas niet mee) naar Geleen, waar we de navigatie pas aanzetten als we de hostellerie aan de rand van Geleen (of is het nou Spaubeek) al voorbij zijn! We logeren in carréhoeve De Biesenhof, een mooi, sfeervol gerestaureerd pand met een gezellige binnenplaats. Na een lekkere lunch in de brasserie van de hoeve lopen we de Sweikhuizerberg op naar Gasterie de Bokkeryer, bovenop de “berg”. Boven zit Robert Wendler, één van de “Wolven” al op ons te wachten, zijn kofferbak vol met skike-varianten! We bekijken fleet skates, die lijken op skikes, maar wel veel breder en zwaarder zijn. Robert heeft ook diverse andere modellen skates en cross rollerski’s van Powerslide en SRB XRS, die wat langer zijn dan skikes en een langlauf binding hebben.
Zoveel materiaal én enthousiasme: het moet hier wel mooi en uitdagend zijn voor cross skaters!

Na gezellig nog wat gedronken te hebben dalen we de Sweikhuizerberg weer af we via het bos. Het is ons niet helemaal duidelijk of we een pad volgen of niet, maar uiteindelijk komen we uit op het wandelpad langs de Geleenbeek die langs De Biesenhof stroomt.

Op zondagochtend zitten we al vroeg aan het ontbijt. Daarna pakken we de spullen in de auto en rijden de Sweikhuizerberg op. Als we dat op de skikes doen zijn we al moe voor we aan de tocht beginnen! Michel fietst omhoog: hij fietst op de mountainbike met de tocht mee als één van de begeleiders. De parkeerplaats loopt langzaam vol met auto’s vol nordic cross skaters uit Nederland, én over de grens.
Er verzamelt zich een grote groep sporters met veel verschillende typen skikes, cross skates en rollerski’s. Leuk!

De tocht is aangekondigd als een mooie, uitdagende route door de Limburgse kerkdorpjes. De hele route is 42 km, en loopt ook gedeeltelijk door Duitsland. Het is ook mogelijk om de helft te rijden. Dat is de afstand waar Hans en ik voor inschrijven.
Het is best wel een beetje spannend: hoe zal het stijgen (maar zeker ook het dalen) gaan? Wij zijn niet zoveel hoogteverschillen gewend!
Om 10:00 uur starten we met een groep van 27(!) nordic cross skaters, die in een mooi kleurig lint tussen de heuvels door zoeven, want het eerste deel van de route loopt omlaag. Gelukkig niet al te steil, zodat we even kunnen wennen. Afwisselend rollen we door de velden, langs de bosrand, en door kleine plaatsjes. Een paar keer moet een drukkere weg overgestoken worden, waarbij de fietsers assisteren. Michel heeft daarnaast de rol van fotograaf (foto’s voor onze website)!

Bij de start is het best fris, maar al snel komt de zon er een beetje door. En na een paar km dalen moeten we weer een stuk omhoog, daar krijg je het zeker ook warm van! Daarna moeten we natuurlijk weer naar beneden, maar ook dat gaat eigenlijk prima. Hans daalt sneller dan ik, ik stijg sneller dan Hans. Per saldo kunnen we het tempo prima bijhouden, en intussen ook nog genieten van de omgeving. Het is gaaf om met zo’n grote groep, en in een heel andere omgeving te skiken!

Na ruim 9 km stoppen we bij een verzorgingspost, waar de dames van de organisatoren ons voorzien van drinken en een wafel. Hier splitsen beide afstanden, en moet iedereen definitief kiezen. Wij houden het, met nog twee andere deelnemers en begeleider Frans bij de 20 km. De rest van de groep gaat voor de lange afstand. Vanaf hier skiken we dus in een klein groepje. Dat is iets minder leuk (qua groepsgrootte), maar de route blijft prachtig en op en neer gaan.
Ook in het tweede deel zit nog een flinke klim, want we moeten de Sweikhuizerberg weer op! Na een kleine 18 km zijn we terug bij het startpunt. Het was super leuk!

We kletsen nog wat na met begeleider Frans en met de andere twee tochtgenoten besluiten we de tocht in Gasterie de Bokkenryer.
Als we daarna teruggaan naar De Biesenhof is de groep van de lange toer nog niet terug.
Uit de e-mail van Robert blijkt dat er nog 2 kleine valpartijtjes waren en een fleet skate is gebroken, maar iedereen de tocht goed heeft volbracht.
Een pluim voor de organisatoren Robert, Frans en Ruud. En ook dank aan de dames van de verzorging, alle deelnemers voor de goede sfeer tijdens de tocht, en aan Menno (die helaas zelf niet mee kon) voor het regelen van ons verblijf.
logies in De Biesenhof is zeker een aanrader. Kortom, wat mij betreft volgend jaar weer! Of tussentijds nog eens een keer, want je kan daar prachtig skiken, fietsen en wandelen!

Sylvie
Hierbij een foto impressie:
[album id=9 template=extend]